تاریخچه آمبولانس هوایی : آمبولانس هوایی (به انگلیسی : Air ambulance) نوعی وسیله نقلیه اورژانس است که برای کمک‌های پزشکی فوری در شرایطی که آمبولانس بعلت عدم سرعت کافی و یا دور بودن مسافت نمی‌تواند به به کمک بیمار بشتابد، از آن استفاده می‌شود.
گروه کمکی آمبولانس هوایی مجهز به وسایلی هستند که می‌توانند معالجه بیمار و فرد مجروح را تا رسیدن به بیمارستان به عهده بگیرند. این وسایل شامل دستگاه تنفسی، دارو، دستگاه نوار قلب، دستگاه تنفس مصنوعی و برانکارد می‌باشند.
اغلب از آمبولانس هوایی جهت دسترسی به نقاط دور افتاده ، سخت‌گذر، و یا حائز اهمیت زمانی استفاده می‌گردد .
هم اکنون در کشور ایران تعداد محدودی هلی کوپتر امدادی توسط هلال احمر و اورژانس در حال امداد رسانی هستند.هلی کوپترهای هلال احمر بیشتر خدمات امداد و نجات و جستجو در مناطق صعب العبور را انجام داده و هلی کوپتر های اورژانس با داشتن نیروی تخصصی فوریتهای پزشکی و تجهیزات پزشکی لازم خدمات پیش بیمارستانی به بیماران و مصدومین را ارائه می کنند.
در تاریخچه آمبولانس هوایی برای اولین بار، فرانسویها درسال ۱۹۱۷ ودر طی جنگ جهانی اول ،از هواپیما برای حمل مجروحان جنگی خوداستفاده کردند از آن به بعد درطی دهه های بعد ،استفاده از وسایل پروازی درانتقال مصدومین جنگی گسترش پیدا کرد، به نحوی که در طی ۳ سال حدود ۱/۱ ملیون نفر بیمار ومجروح از صحنه های جنگ ایالات متحده منتقل شدند .
در تاریخچه آمبولانس هوایی طی جنگ کره نیزبرای اولین بار، از بالگرد ها برای انتقال مصدومین استفاده شد ،عملکرد درخشان بالگردها در جنگ ویتنام به منظور جابجایی بیماران ،موجب شد که انتقال هوایی در شرایط غیر جنگی نیز مدنظر قرار گیرد.
در سال ۱۹۷۲ اولین انتقال هوایی بیماران درمناطق غیر جنگی در کلرادو امریکاراه اندازی شد ،به نحویکه در طی ۷ سال در بیش از ۵۰۰ ماموریت آمبولانس هوایی در ایالات متحده و در بیش از ۲۰۰ ماموریت در آلاسکا جان صدها مصدوم و بیمار نجات پیدا کرد.
تاریخچه آمبولانس هوایی و انتقال هوایی بیمار در ایران نیز از سال ۱۳۵۹ با شروع جنگ تحمیلی وتوسط سازمانهای نظامی ، امدادی و شرکت های هواپیمایی خصوصی آغاز گردید.
انتقال پزشکی هوایی بیمار :
اگرچه انتقال زمینی بیماران دارای مزیت های بسیاری می باشد ولی باتوجه به محدودیت های انتقال زمینی بیماران ، بخصوص درمواردی که فاصله زیادی بین محل حادثه ومراکز درمانی وجود دارد و یا زمان ،نقش کلیدی دردرمان بیمار دارد ، امروزه حمل و نقل سریع هوائی بیماران با مراقبت های ویژه و موثر درمانی توسط تیم پزشکی هوایی با تجربه ، مجرب و حرفه ای توسط هواپیما ، از عوامل مهم و تعیین کننده نجات جان بیماران و مصدومین محسوب می شود.
بنابراین برای ارائه بهترین و به موقع ترین خدمات درمانی به بیماران با مشکلات جدی ،تصمیم برای انتقال به طریق هوائی ،باید با در نظر گرفتن سودهای ناشی از انتقال ، ریسک فاکتورهای ناشی از آن وشرایط وامکانات موجود باشد.
برای انتخاب صحیح نوع وسیله پروازی نیز باید براساس مسافت ، شرایط بیمار ، سقف پرواز ، وسایل وتعداد نفرات تیم پزشکی پرواز ،تصمیم گیری شود.
باتوجه به اینکه لازم است تمام شرایط خاص پیش آمده در پرواز ،اعم ازایجاد شرایط خاص برای بیمار ویا شرایط آب و هوایی خاص درارتفاع راپیش بینی نمود ، تیم پزشکی پروازی باید دارای توانایی های ویژه ای نسبت به تیمهای درمانی که در شرایط پایدار سطح زمین فعالیت می کنند باشند.
این گروه که شامل پزشکان و پرستاران پروازی هستند باید دوره های مربوط به پرواز وایمنی در پرواز را به صورت آکادمیک گذرانده باشند و باتمام مسایل فیزیلوژیک پرواز آشنا باشند .
ضمن آنکه با ید وسایل پزشکی برای انتقال بیمار به همراه داشته باشند که کلیه نیازهای درمانی بیمار را همانندبخش های مراقبت ویژه بیمارستانی را برای وی فراهم نماید ،حتی برای اطمینان بیشتر بیش از شرایط پایدار بیمارستانی در نظر گرفته شود.
از اینکه با تاریخچه آمبولانس هوایی با ما بودید از شما متشکریم .