کسانی که دوران جنگ با عراق را بخاطر دارند حتما میدانند در آن زمان برای انتقال مجروحین جنگ چه در خط مقدم و چه در شهرها از فرودگاه تا بیمارستان از آمبولانس هایی استفاده می شد که فقط یک برانکارد و مقداری تجهیزات اولیه و یک یا دو سیلندر اکسیژن داشتند.
این موضوع موجب گردید تا مسئولین وقت اقدام به تهیه تجهیزات پرتابل برای استفاده در آمبولانس های خط مقدم – هواپیماهای C 130 – هلی کوپترها و آمبولانس های شهری نمایند.
به همین منظور از کشورهایی مثل ژاپن تعدادی قابل توجهی کیت تنفسی و تجهیزات احیاء به کشور وارد شد. در این کیت ها که در یک کیف آلومینیومی قرار داشتند 4 نوع از تجهیزات تنفسی قرار داشت که در نوع خود بسیار جالب و کارآمد بودند و همین تجهیزات بودند که تا سالها پس از جنگ نیز عصای دست پرسنل آمبولانس ها شدند!
تجهیزاتی که در آن کیف ها قرار داشت شامل: یک دستگاه رسپیراتور کوچک اتوماتیک که فقط 2 مود داشت ” اینفانت و ادولت” و درواقع یک آمبوبگ اتوماتیک بود – یک دستگاه ساکشن کوچک شیشه ای که با فشار اکسیژن کار میکرد – یک عدد سیلندر 2 لیتری اکسیژن – و یک عدد تستر برای تست کردن دستگاه رسپیراتور.
اما در بسیاری از آمبولانس ها از همین تجهیزات ساده برای جا به جایی بیمارانی که نیاز به دستگاه کمک تنفس ” ونتیلاتور” داشتند استفاده می شد.
با پیشرفت تکنولوژی و توجه مسئولان به وضعیت آمبولانس ها در حال حاضر خوشبختانه همطراز با کشورهای پیشرفته جهان از آمبولانس های ICU برای انتقال بیماران بدحال استفاده مینماییم.
مرکز خدمات فوریت های پزشکی ایران ضمن تعامل با چندین مرکز آمبولانس خصوصی بزرگ و معتبر قادر میباشد به درخواست های انتقال بیمار بصورت زمینی نیز پاسخ دهد.
اما همانطور که در بخش آمبولانس زمینی توضیح دادیم؛ آمبولانس های ICU زمینی جزو مهمترین بخش های یک انتقال هوایی محسوب میگردند. چون در دو بخش از عملیات هوایی باید از آمبولانس های زمینی استفاده کنیم.
- انتقال بیمار از بیمارستان مبداء تا فرودگاه
- انتقال بیمار از فرودگاه تا بیمارستان مقصد
برای اطلاع از هزینه و تعرفه آمبولانس های زمینی و هزینه آمبولانس هوایی با ما تماس بگیرید.
